उत्तर

म कुर्छु भन्थ्यो
मलाई कुराएर आयो ऊ !
अस्ताउदो सूर्य सँगै
अस्ताउदै थियो मेरो मुहार !
अलिकति रिसाए झै 
रिसमा मुस्कान मिसाए झै !

थांती बसेका अनेकौ मनका भारीहरु
बिसाउनु थियो उस्लाइ 
अलीकती गाजलु आँखाको डीलमा
अनि अलीकति यो मनको बलेसिमा
कतै जीवन बुझाउने चाहनाले
कतै आफुलाइ चिनाउने रहरले !

कालो छ भन्थ्यो आफ्नो भूत उसले
चियाउने कोशिस गर्दै थियो 
मेरो मनको आँखाले 
देख्यो, अं देख्यो सानो प्रकाश 
अध्यारोमा अझलेको उसको अतीतमा पनि 
आखिर रातमै त देखिन्छ जूनको उज्यालो !
त्यों जूनको शीतलता !

उसको बिगत नियाल्न
प्रयासरत  चोइटिएको आफ्नो मनलाइ
आफैले प्रश्न गरें अनि
"के सांचै प्रेम गर्न सकछस् तँ ,
स्विकारेर उसको कक्टेल जीवनलाइ?"
त्यति नै बेला म आफ्नो एक मुठी मुस्कान घुट्काउदै थिएँ