धुन टुटेको प्रेमगीत

सलेदो सकिएको मैनबत्ती जस्तै
तेल सकिएको दियो जस्तै
धिपधिप धिप्धिपाउने
अधुरो अपुरो रहेछ ऊ त ।

नचाहेरै गएथेँ म प्रेमिल रङ्ग ओर छोडेर
अनौठो एउटा क्यान्भास बोकेर
पोतिदियो अनेकौँ रङ्गले तर
खुद स्यामश्वेत जिन्दगी जिउँदै रहेछ ऊ त ।


आफ्नै सुगन्ध नठम्याउने कस्तुरी बनी
खोज्दै थिएँ प्रेमको सुवास त्यसरी म पनि
भेट्टाएँ त्यहाँ फालिएका धेरै प्रेमका भ्रुणहरू
छ्या दुर्गन्धित दुर्गन्धित रहेछ ऊ त ।      


अनि फर्किएँ त्यहि बाटो एउटा विश्वास लिएर
कल्पनाले रङ्गीन जिन्दगीलाई गिज्याउँदै थियो
स्वीकार्य थियो तितो, नमिठो सत्य पनि
तर, मेरै लागि एउटा मिठो प्रेम मुस्काउँदै थियो ।

सेतोपाटीमा प्रकाशित मिति: बिहीबार, चैत्र २६, २०७१ ०९:४६:३३

http://setopati.com/sahityapati/26711/